"Οι επτά νουβέλες που απαρτίζουν το "Επτά φορές το δαχτυλίδι" είναι ένα έργο τολμηρό. Εισβάλλει ηρωϊκά, όχι όμως ως Ηρωίς της Ελληνικής Επαναστάσεως, στον χώρο της Τουρκοκρατίας, τον αλωνίζει και ξαποσταίνει με μια κορώνα -προς Θεού! όχι μελοδραματική, απλώς ως επιστέγασμα- την ωριμότερη, την αριστοτεχνικότερη και την περισσότερο από τις επτά υποσχόμενη. Ώριμο και πλούσιο ταλέντο, που εκδηλώνεται εικονογραφικά, παίζοντας συχνά το παιχνίδι ενός ευέλικτου κινηματογραφικού φακού". (Άλκης Αγγέλου)